Studium Biblii Jakuba Rozdział 1: Drodzy bracia, za najwyższą radość uważajcie te chwile, gdy jesteście poddawani przeróżnym próbom. Wiedzcie, że takie doświadczanie waszej wiary kształtuje wytrwałość… Drodzy bracia, za najwyższą radość uważajcie te chwile, gdy jesteście poddawani przeróżnym próbom. Wiedzcie, że takie doświadczanie waszej wiary kształtuje wytrwałość.

Przez całe moje życie poszukiwałem zrozumienia mocy modlitwy - modlitwy, która przynosi odpowiedź. Każdy może się modlić. W Rosji pewien były oficer armii powiedział mi: „Walczyłem w czasie wojny pod rządami komunizmu, ludzie nie wierzyli w Boga, nie mieli pozwolenia na wiarę w Niego, ale gdy pociski zaczęły świszczeć wokół ich uszu, a zdali sobie sprawę, jak blisko są śmierci, wszyscy zawołali do tego nieznanego Boga o pomoc!” W kryzysie nawet niewierzący będą wołać i modlić się. Łatwo jest modlić się w taki sposób, ale trudniej nawiązać relację z Bogiem. Przez całe moje życie chrześcijańskie nie tylko chciałem się modlić - nauczyłem się modlić jako dziecko - ale chciałem wiedzieć, jak uzyskać odpowiedź na modlitwę, jak znaleźć moc u Boga, aby kiedy się modlę, Bóg odpowiadał.

Bóg okazuje swoją moc w burzach twojego życia. Biblia mówi, że w najciemniejszej godzinie nocy, w czasie największej potrzeby, kiedy myślisz, że jesteś sam, że nikt nie może ci pomóc ani cię uwolnić, właśnie w tamtym momencie przyjdzie Jezus. W ciemności Jezus pokaże się i zacznie do ciebie mówić. To cudowne, jeśli przyjdziesz do Jezusa, w chwili gdy wyjdziesz z tej łodzi, stanie się cud i burza zniknie. Będziesz chodził po wodzie; będziesz mógł zrobić coś niemożliwego!

Jezus powiedział w Dziejach Apostolskich 1.8, że kiedy otrzymasz Ducha Świętego, wydarzy się coś, co cię przekształci i zmieni! Kiedy jako chłopiec szukałem Ducha Świętego, spędziłem 3 miesiące na modlitwie. Czemu? Ponieważ Bóg mówił: „Ile Ducha Świętego chcesz?” Chciałem 99% Ducha Świętego, tylko 1% siebie. W wieku 15 lat musiałem opróżnić wszystko ze swojego życia – wszystkie moje nadzieje, obawy, ambicje, aby Bóg mógł mnie wypełnić i żebym mógł płonąć Ogniem. I nadal dzisiaj chcę być W OGNIU dla Boga!

Wielu chrześcijan pyta: „Co Bóg może zrobić dla mnie?” Chociaż to ważne, powinieneś zapytać: „Co mogę zrobić dla Boga?” Jestem obywatelem Królestwa Bożego. Jestem Ambasadorem Królestwa Bożego. Moc i władza, które posiadam, nie są moje własne, moc i władza, którą posiadam, pochodzą z Królestwa, które reprezentuję! To, co robię w moim życiu, powinno reprezentować moc, którą ma Bóg. Moja siła nie jest moją siłą, ale Jego. To właśnie napędza mnie do większych wysiłków, aby Go uwielbiać.

Hebräer Bibelstudium Kapitel 12. Nimm deine müden Hände in die Hand und stärke deine schwachen Knie. Zeichnet euren Füßen einen geraden Weg, damit die Schwachen und Lahmen nicht fallen, sondern stark werden. Und lasst uns mit Ausdauer das Rennen laufen, das Gott uns vorgesetzt hat. Das tun wir, indem wir unsere Augen auf Jesus richten, den Champion, der unseren Glauben initiiert und vervollkommnet.

Hebrajczyków Rozdział 11. Bez wiary nie można Mu się podobać, bo kto przychodzi do Boga, musi wierzyć, że On jest i że nagradza tych, którzy Go pilnie szukają.

Studium Biblii Hebrajczyków, rozdział 10. "Oto jestem, przyszedłem pełnić Twoją wolę". I przez tę wolę zostaliśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze... Przybliżmy się do Boga ze szczerym sercem i z pełną pewnością, jaką daje wiara, pokrapiając nasze serca, aby oczyścić nas z winy, i obmywając nasze ciała czystą wodą. Trzymajmy się niezachwianie nadziei, którą wyznajemy, ponieważ Ten, który obiecał, jest wierny. Nie porzucaj więc swojej ufności; zostanie ona obficie wynagrodzona. Musisz wytrwać, aby po wypełnieniu woli Bożej otrzymać to, co On obiecał. Albowiem: "Już niedługo przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał". Oraz: "Ale mój sprawiedliwy będzie żył z wiary". Nie należymy do tych, którzy się cofają i są niszczeni, ale do tych, którzy mają wiarę i są zbawieni".

Studium Biblii Hebrajczyków, rozdział 9. Chrystus jest pośrednikiem, dzięki któremu możemy uzyskać dostęp do Nowego Testamentu i otrzymać obiecane wieczne dziedzictwo. Tam, gdzie jest testament, musi być również śmierć, w przeciwnym razie testament nie może zostać wykonany. Moja żona i ja mieliśmy taki sam testament. Ktokolwiek umrze pierwszy, przekaże wszystko drugiemu. Ponieważ ona umarła, odziedziczyłem wszystko. Ponieważ Chrystus umarł, dziedziczymy wszystko, co było Jego.

Studium Biblii Hebrajczyków, rozdział 8. "To jest nowe przymierze, które zawrę z ludem Izraela w owym dniu, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich umysły i wypiszę je na ich sercach. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem" (Hebrajczyków 8.10, NLT).

Mój Bóg czyni cuda. On nigdy się nie zmienia, podobnie jak Jego obietnice. To, co czytasz w Biblii, może wydarzyć się w twoim życiu dzisiaj. W Psalmie 119 wielokrotnie pojawia się jedno wyrażenie - "według słowa twego". Znajdziesz go co najmniej siedem razy w różnych kontekstach, szczególnie w wersecie 170: "Niech przyjdzie do ciebie moje błaganie: wybaw mnie według słowa twego". Biblia jest Słowem Bożym i nie może kłamać; musi stać się tak, jak Bóg obiecał. Wszystkie obietnice człowieka są bez znaczenia w porównaniu z potęgą i mocą Boga.

Rzeczywistość naszej relacji z Chrystusem nie polega na powtarzaniu modlitw i zwrotów, ale na POZNANIU Go. Ja mówię do Niego, On mówi do mnie! Im więcej czytam Biblii, tym bardziej jestem przekonany, że najważniejszą rzeczą po naszym zbawieniu jest nasza relacja z Jezusem Chrystusem. Nie chodzi tylko o nasze uwielbienie, nie o długość naszych modlitw, ani o to, ile czytamy Biblii, ale o WIARĘ, którą mamy w Nim, o to, jak bardzo Mu UFAMY! Jest to jedyna rzecz, która wyraźnie i jednoznacznie określa naszą relację z Jezusem Chrystusem.

"Lud, który zna swego Boga, będzie silny i dokona czynów" (Daniela 11.32, KJV). Kluczem jest POZNANIE Boga - a On uczyni wielkie rzeczy! Pismo mówi, że lud Izraela widział cuda, które czynił Bóg, ale Mojżesz ZNAŁ Boże drogi - Bóg mu je objawił. To bardzo ważne - ZNAĆ Boga.

Jezus jest jedynym, który może cię wyzwolić! On chce do ciebie dotrzeć! Musisz Go znaleźć, nie tylko po cud uzdrowienia, ale by zostać uwolnionym i wyzwolonym. Zwracając się do uczestników Dnia Modlitwy w Armenii: "Wierzę, że Bóg wezwał mnie w tym strategicznym czasie do waszego narodu. Armenia stoi w obliczu kryzysu, ale wszystkie nasze czasy są w rękach Boga - i dlatego jesteśmy tu dzisiaj razem. To jest Boże przesłanie dla was: "Widziałem twoją nędzę, słyszałem twój krzyk i zstąpiłem, aby cię wybawić". Bóg - twój Bóg - już tu jest!

Studium Biblii Hebrajczyków, rozdział 7. "Jezus stał się gwarantem lepszego przymierza. Jezus żyje na wieki, ma stałe kapłaństwo. Dlatego jest w stanie całkowicie zbawić tych, którzy przychodzą do Boga przez niego, ponieważ zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi". (Hebrajczyków 7.22-25, NIV). Starotestamentowy arcykapłan wchodził przed oblicze Boga raz w roku, aby błagać o przebaczenie grzechów narodu; podczas gdy Chrystus nieustannie wstawia się za nami przed Bogiem. Ciągła obecność Chrystusa w niebie z Ojcem zapewnia nas, że nasze grzechy zostały zapłacone i przebaczone. To wspaniałe zapewnienie uwalnia nas od poczucia winy i strachu.

Studium Biblii Hebrajczyków, rozdział 6. Boże obietnice są niezmienne i całkowicie godne zaufania, ponieważ Bóg jest niezmienny i godny zaufania. Obiecując Abrahamowi syna, Bóg złożył przysięgę w swoim własnym Imieniu. Przysięga była tak dobra, jak Imię Boga, a Imię Boga było tak dobre, jak Jego boska natura.

Modlitwa jest naszym zbliżeniem się do Boga, i powinniśmy przychodzić "z odwagą". Niektórzy chrześcijanie zbliżają się do Boga pokornie, z opuszczonymi głowami, bojąc się prosić Go o zaspokojenie swoich potrzeb. Inni modlą się lekkomyślnie, poświęcając mało uwagi temu, co mówią. Przyjdźmy z czcią, ponieważ On jest naszym Królem. Przyjdź z pewnością, bo On jest Twoim Przyjacielem i Doradcą.

Rozdział 4 powraca do tematu Rozdziału 3, obietnicy wejścia do nadchodzącego odpoczynku. Paweł pisze w wersecie 1: „Bójmy się więc, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do jego odpoczynku, aby czasem się nie okazało, że ktoś z was jej nie osiągnął” W wersecie 4 widać, że Paweł łączy ten odpoczynek z siódmym Dniem Stworzenia. Przez sześć dni Bóg stwarzał, a w siódmy odpoczął od swojej pracy. Jest to obraz tysiącletniego odpoczynku, tysiącletniego panowania Chrystusa na ziemi, które nadal ma nastąpić!

Co wspaniały sposób na rozpoczęcie kazania: „Zwróćcie uwagę na Jezusa”. Jezus jest Alfą i Omegą, On jest wszystkim, czego potrzebujemy. Nasza wiara nie opiera się na religii ani ceremoniach, lecz na Jezusie jako naszym Apostole i Najwyższym Kapłanie. Kogo jeszcze potrzebujemy oprócz Jezusa?!