A Saul, dysząc jeszcze groźbą i chęcią mordu wobec uczniów Pana, poszedł do najwyższego kapłana; I prosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł, jeśliby znalazł tam zwolenników tej drogi, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, przyprowadzić ich związanych do Jerozolimy. A gdy jadąc, zbliżał się do Damaszku, nagle olśniła go światłość z nieba…
… Pan powiedział do Ananiasza: Idź, bo on jest moim wybranym naczyniem, aby zanieść moje imię do pogan, królów i synów Izraela. Ja bowiem pokażę mu, jak wiele musi wycierpieć dla mego imienia.
Wtedy Ananiasz poszedł, wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: Saulu, bracie, Pan mnie posłał – Jezus, który ci się ukazał w drodze, którą jechałeś – żebyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym. (Dzieje Apostolskie 9 UBG)
Dziewiąty rodział Dziejów to punkt zwrotny w Nowym Testamencie, obrazujący dramatyczną przemianę Saula z prześladowcy Chrześcijan w jedną z najbardziej wpływowych osobowości w Chrześcijaństwie. Podkreśla on również moc Bożej łaski i rolę wierzących we wspieraniu i akceptowaniu się wzajemnie.
Prześladowanie Kościoła przez Saula (Wersety 1-2): Saul, pobożny Żyd, jest opisany jako prześladujący wyznawców Jezusa, aresztujący ich i próbujący sprowadzić ich do Jerozolimy na proces.
Spotkanie Saula z Jezusem (Wersety 3-9): Podczas podróży do Damaszku, aby kontynuować swoje prześladowania, Saul napotyka oślepiające światło i słyszy głos Jezusa pytającego, dlaczego go prześladuje. Saul zostaje oślepiony i prowadzony do Damaszku.
Saul miał doświadczenie z Bogiem – spotkał Boga przez to oślepiające światło – a to światło wkroczyło w NIEGO, przemieniając GO, a teraz Bóg bierze go i nakazuje MU zrobić to, co niemożliwe! To doświadczenie, jakie miał Saul z Bogiem, było tak potężne, że nie mógł odmówić posłuszeństwa! Gdyby tylko nasze spotkania z Bogiem były równie potężne i zmieniające życie jak to!
Tak jak Saul (Paweł) spotkałem się z Bogiem. Znam Boga. Widziałem ogień. Co więcej, ten ogień jest we mnie, płonie w mojej duszy. Jest moc, która mnie przemienia, gdy głoszę Ewangelię, tak że nie jestem zwykłym Dawidem Hathawayem. Mam moc, owszem, ogień – od Boga. Dlatego, gdy głoszę Słowo Boże, zdarzają się cuda. To nie ja, to Bóg. On chce, abyś wiedział, zobaczył dowód Jego ognia i mocy!
„Wstań i idź do miasta, a tam ci powiedzą, co masz robić.” (Werset 6): Tak Pan prowadził mnie przez całe moje życie: Słyszałem głos za sobą, mówiący: „To jest droga, idź nią.” Krok po kroku chodziłem z Panem mówiącym: idź tą drogą, zrób to. Od dzieciństwa pragnąłem, aby każdy dzień i każda część mojego życia była pod kierunkiem i kontrolą Ducha Świętego, chciałem działać zgodnie z Bożą Strategią. Teraz, gdy spoglądam wstecz na ponad 70 lat służby, wiem z absolutną pewnością, że w moim życiu były zarówno cel, jak i kierunek. Bóg miał pod kontrolą wszystkie moje dni i wszystkie moje doświadczenia. Wszystko, co wydarzyło się w moim życiu, było z góry przewidziane w Jego planie. Pismo mówi o Abrahamie: „Przez wiarę Abraham, gdy został wezwany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, usłuchał i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie." (List do Hebrajczyków 11,8 UBG). Często Bóg nie powie nam, dokąd zmierzamy, raczej będzie nas prowadził krok po kroku, testując naszą posłuszeństwo.
Wizja Ananiasza (Wersety 10-16): W Damaszku uczeń o imieniu Ananiasz otrzymuje wizję od Pana, w której Ten nakazuje mu pójść do Saula i przywrócić mu wzrok. Ananiasz wyraża obawy ze względu na reputację Saula, ale Pan go uspokaja.
„Pokażę mu, jak wiele musi wycierpieć dla mego imienia." (Werset 16): Nie powinniśmy bać się cierpienia, bo w chwili największej tragedii, w chwili największego cierpienia, kiedy boli cię bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, Jezus jest tam. Nie zapomniał o tobie, zbliża się do ciebie. Jezus powiedział: „Będę z tobą zawsze.” Każdego dnia, każdej godziny, pośrodku każdej burzy, pośrodku każdej choroby, nawet w szpitalnym łóżku, Jezus zawsze przychodzi. Bez względu na kryzys, nigdy nie ma momentu, gdy nie jest obecny.
Cierpienie to utożsamienie; biorąc krzyż, utożsamiamy się z Jezusem, a On utożsamia się z nami. Jezus powiedział: „Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swojego życia i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mego powodu, znajdzie je.”
Uzdrowienie i Nawrócenie Saula (Wersety 17-19): Ananiasz kładzie ręce na Saula, który odzyskuje wzrok i zostaje napełniony Duchem Świętym. Natychmiast zaczyna głosić o Jezusie w synagogach, ogłaszając Go jako Syna Bożego.
Ucieczka Saula z Damaszku (Wersety 20-25): Odważna kaznodziejstwo Saula prowadzi do spisku przeciw jego życiu przez Żydów w Damaszku. Jednak jego uczniowie pomagają mu uciec, opuszczając go przez noc nad murem miasta w koszyku.
„Po wielu dniach Żydzi zawiązali spisek, aby go zabić,” (Werset 22): Podczas komunistycznego prześladowania chrześcijanie w byłym ZSRR stali się silni w swojej wierze. Pastor z Gruzji powiedział mojemu wnukowi, który uczestniczył w jednym z moich spotkań ewangelizacyjnych w tym kraju: „Nigdy nie powinniśmy uciekać przed prześladowaniem, ale przed dezorientacją i kłamstwami, które niszczą naszą wiarę. Podstawą naszej wiary jest Słowo Boże. Uważamy ludzi, którzy trafili do więzienia, jak naszych własnych gruzińskich pastorów, jak pastora Georgiego i twojego dziadka Davida, za „bohaterów wiary”, przykład wiernego miłosierdzia Bożego z pokolenia na pokolenie.”
Radujmy się z prześladowań, ponieważ w tych narodach, gdzie Biblia została zniszczona, a chrześcijanie prześladowani – więcej krwi zostało przelane w Syberii niż w jakiejkolwiek innej części świata, a krew męczenników woła do Boga – Bóg odpowie, a wielkie Przebudzenie NASTĄPI. Wierzę, że te prześladowane ziemie UJRZĄ Chwałę Bożą. Czuję to tak silnie. Szukam Boga dla spełnienia tej wizji. Podczas lat 90. rosyjski pastor powiedział mi: „Czy wiesz, dlaczego tu jesteś? Przez wiele lat chrześcijanie byli wysyłani do łagrów w Syberii; umierali za swoją wiarę. Ale nie umierali z gniewem ani goryczą wobec Boga, raczej, umierali, modląc się, żeby Bóg posłał kogoś, kto będzie głosić Ewangelię w Syberii.” Byłem tam w odpowiedzi na te modlitwy.
Przyjęcie Saula przez Apostołów (Wersety 26-30): Saul podróżuje do Jerozolimy, ale uczniowie tam początkowo boją się go ze względu na jego wcześniejsze prześladowanie Kościoła. Jednak Barnaba ręczy za niego, i Saul zaczyna śmiało głosić w Jerozolimie.
Wyjazd Saula do Tarsu (Werset 30): Gdy w Jerozolimie pojawi się spisek przeciw życiu Saula, wierzący wysyłają go do Tarsu dla jego bezpieczeństwa.
Wzrost Kościoła (Werset 31): Rozdział kończy się zauważeniem, że Kościół w całej Judei, Galilei i Samarii doświadcza okresu pokoju i wzrostu, umacniając się i otrzymując zachętę od Ducha Świętego.