„W tym czasie zaczęło się wielkie prześladowanie kościoła w Jerozolimie i wszyscy oprócz apostołów rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii…. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa… I wielka radość zapanowała w tym mieście.” (Dzieje Apostolskie 8,1-8)
Dzieje Apostolskie, ze wszystkimi swoimi wyzwaniami i cudami, demonstrują nam pracę Wierzącego Kościoła, aby przygotować i przynieść na ziemię Królestwo Boże poprzez dzielenie się Dobrą Nowiną – Ewangelią – w Mocy. Wyzwolenie od grzechu i cuda uzdrowienia były narzędziami, których używał Jezus. Te, oraz moc modlitwy, wspierana naszą wiarą w niezawodność Boga, oraz Duch Święty działający w i przez nas, są Misją Kościoła i twoją jako części Misji Bożej!
Ostatnio głosiłem ewangelię w Polsce dla uchodźców ukraińskich. Na sobotnim spotkaniu ewangelizacyjnym mieliśmy 100 sierot w wieku od 14 do 18 lat, przywiezionych przez swoich chrześcijańskich opiekunów; ponad 150 uchodźców pokutowało, widzieliśmy cuda uzdrowienia – część świadectw było przekazanych na estradzie, a innymi dzielono się w autobusach, gdy wracali do domu. Pastorzy i misjonarze, którzy wzięli udział w tym wydarzeniu, dzielili się swoimi niesamowitymi wspomnieniami z mojej posługi na Ukrainie, Krymie, Białorusi i w Rosji. Opowiadali o cudach, których nie znałem: że po moich spotkaniach w Homlu na Białorusi w 1994 roku otworzyli 50 nowych kościołów; w Eupatorii na Krymie, wśród licznych znakomitych uzdrowień, przyprowadzili jednego człowieka na kiulach, niezdolnego do samodzielnego chodzenia – on wyrzucił swoje kule, chwalebnie uzdrowiony, i przeszedł 12 mil do domu! Ci ludzie z mojej przeszłości są tak mocno zaangażowani, że już są misjonarzami i, w wyniku wojny na Ukrainie, ewangelizują Europę! To, co chcę wam pokazać, to to, że z okropnego prześladowania i cierpienia wywołanego przez wojnę, może wyniknąć wielkie błogosławieństwo: Bóg używa przemieszczenia ludu ukraińskiego do dalszego szerzenia Ewangelii, tak jak uczynił to w Dziejach Apostolskich 8.
Dzieje Apostolskie 8 opisują rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa poza Jerozolimą. Po męczeństwie Szczepana wybuchło surowe prześladowanie Kościoła w Jerozolimie, co skutkowało rozproszeniem wierzących po Judei i Samarii. Filip, jeden z siedmiu diakonów, głosi w Samarii, dokonuje cudów i chrzci wielu. Szymon Czarownik zdumiewa się działaniami Filipa i staje się wierzącym, chociaż jego motywy są kwestionowane. Tymczasem Piotr i Jan odwiedzają Samarię, nakładając ręce na nowych nawróconych, aby otrzymali Ducha Świętego. Następnie Filip, prowadzony przez anioła, spotyka etiopskiego eunucha, którego chrzci po wyjaśnieniu proroctwa Izajasza o Jezusie. Ten rozdział podkreśla rozprzestrzenianie się Ewangelii poza granice etniczne i kulturowe poprzez działanie Ducha Świętego.
„Tymczasem Saul niszczył kościół. Wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i kobiety i wtrącał ich do więzienia. A ci, którzy się rozproszyli, szli wszędzie, głosząc słowo Boże.” (wersety 3-4): Prześladowanie może być okazją do szerzenia Ewangelii. Filip poszedł do Samarii; ludzie słuchali go i widzieli cuda, które są dowodem na Prawdę przekazu. Bóg dał każdemu z nas świadectwo do dzielenia się; w moim przypadku Bóg dwukrotnie uzdrowił mnie z raka, uwolnił mnie z więzienia komunistycznego, i poprzez wiele innych cudów, widziałem Jego zbawczą moc: to jest Jezus, którego głoszę, i to jest Jezus, którym chcę dzielić się ze światem.
„A pewien człowiek o imieniu Szymon, który wcześniej w tym mieście zajmował się czarami, mamił lud Samarii, twierdząc, że jest kimś wielkim. Liczyli się z nim wszyscy od najmniejszego do największego, mówiąc: Ten człowiek jest tą wielką mocą Boga.”(wersety 9-10): Szymon zwodził ludzi, którzy go słuchali i podążali za nim, głosił samego siebie, ale Filip głosił Chrystusa! Musimy bardzo uważać na to, kogo słuchamy, czy głoszą Chrystusa, czy starają się uczynić siebie wielkimi? Kiedy Filip głosił, nawet Szymon nawrócił się i został ochrzczony, ale w tym punkcie opowieści, mieszkańcy Samarii jeszcze nie otrzymali Ducha Świętego.
„A gdy Szymon zobaczył, że Duch Święty był udzielany przez nakładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze; Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego.” (wersety 18-19): Apostołowie Piotr i Jan przybyli z Jerozolimy, nakładając ręce na ludzi, a oni otrzymali Ducha Świętego. Szymon chciał kupić tę moc, ale Piotr mówi: „Niech zginą z tobą twoje pieniądze, bo sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze. Nie masz w tej sprawie części ani udziału, bo twoje serce nie jest prawe przed Bogiem. Dlatego pokutuj z tej twojej nieprawości i proś Boga, a może ci przebaczy zamysł twego serca. Widzę bowiem, że jesteś pogrążony w goryczy żółci i w więzach nieprawości.” Wydaje się, że Szymon rzeczywiście pokutował po tym upomnieniu (w. 24).
„A gdy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili ewangelię w wielu wioskach samarytańskich.” (werset 25): Gdzie jest twoje świadectwo? Czy ludzie widzą zmianę w twoim życiu? Czy ludzie oferowaliby pieniądze, aby mieć to, co twierdzisz, że masz w Chrystusie?
Kiedyś, w 1994 roku, głosiłem kazanie w więzieniu na Syberii, a oficer dowodzący pytał mnie: „Dlaczego jesteś tutaj? Nie możesz zmienić tych ludzi. Nie wierzę w twojego Boga. Rozumiesz, kim są ci ludzie?” Przed nami było 1400 przestępców – 400 seryjnych morderców, 200 gwałcicieli i sprawców przestępstw seksualnych oraz 800 mężczyzn jeszcze gorszych. Głosiłem Chrystusa, Syna Bożego, którego znam, który miłuje grzesznika, i wydarzył się cud. 1400 mężczyzn pokutowało. Skąd to wiem? Ponieważ niektórzy z największych ewangelistów w Syberii dzisiaj nawrócili się w tamtym dniu, w tamtym więzieniu. Jest tam jeden, Sasza, którego nazywam moim synem. Po wyjściu na wolność rozpoczął to, co stało się największym więziennym dziełem w całej Rosji – ma 115 usługujących pracujących pod jego kierownictwem! Ale dopiero dziesięć lat później, w 2004 roku, Sasza opowiedział mi o efektach tego jednego spotkania w więzieniu na Syberii tamtego dnia – dwudziestu tych skazanych jest teraz pastorami na pełen etat! To właśnie jest przebudzenie! Dziś Ewangelia rozchodzi się po całej Syberii, ponieważ ci przestępcy są ewangelistami i kaznodziejami. Bóg mówi do grzesznika: „Usłyszałem twoje wołanie, mam dla ciebie lepsze życie, mam dla ciebie lepszą drogę – jeśli się nawrócisz i dasz przemienić."
Dzieje Apostolskie 8:26-40 opowiadają historię Filipa i etiopskiego eunucha: Duch Święty mówi Filipowi, aby poszedł do Gazy, gdzie spotyka się z etiopskim eunuchem, wysokim urzędnikiem królowej Etiopii. Czyta on Księgę Izajasza, ale nie rozumie fragmentu, tóry opisuje Jezusa jako Baranka prowadzonego na rzeź. Zaczynając od tego fragmentu Pisma, Filip głosi Chrystusa. Mężczyzna wierzy i prosi o chrzest. Filip jest następnie przenoszony przez Ducha Świętego w inne miejsce.
To spotkanie pokazuje plan zbawienia Boga dla ludzkości i rolę jednostek takich jak Filip w głoszeniu Ewangelii innym, bez względu na ich pochodzenie czy status; ostatnim poleceniem Jezusa było pójść na cały świat i głosić Ewangelię, chrzcząc ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego (Mateusz 28,19).