Dzieje Apostolskie 2 to historia początków Kościoła. Wszyscy byli zgodni, oczekując na coś, co miało się stać, tak jak obiecał Jezus. Nagle nadszedł gwałtowny wiatr, a na wszystkich zstąpiły języki ognia, napełniając ich Duchem Świętym.
A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu. Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli. Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. (Dzieje Apostolskie 2,1-4 BW)
I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. (w. 4): Dzieje Apostolskie 2 opisują wydarzenia z Pięćdziesiątnicy, która miała miejsce pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa. Uczniowie byli zebrani razem w jednym miejscu, gdy nagle dźwięk jak od potężnego wiatru wypełnił dom, a języki ognia pojawiły się i spoczęły na każdym z nich. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić w innych językach, gdy Duch im pozwalał.
A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężczyźni pobożni, ze wszystkich narodów pod niebem. A kiedy powstał ten szum, zeszło się mnóstwo ludzi i zdumieli się, bo każdy z nich słyszał ich mówiących w jego własnym języku. (w. 5-6): Wielki tłum zebrał się, ponieważ słyszeli uczniów mówiących w ich własnych językach, byli zdumieni i zdezorientowani. Niektórzy oskarżyli uczniów o pijaństwo, ale Piotr stanął i zwrócił się do tłumu, wyjaśniając, że to, co się dzieje, jest wypełnieniem proroctwa Joela dotyczącego wylania Ducha w ostatnich dniach.
Wtedy stanął Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie moich słów. Oni bowiem nie są pijani, jak sądzicie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia. Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela (w. 14-16): To doświadczenie powinno trwać aż do przyjścia Chrystusa; traktuję to dosłownie. Moje doświadczenie w wieku 13 lat, kiedy zostałem napełniony Duchem Świętym, nigdy mnie nie opuściło. Moc i namaszczenie są teraz silniejsze, gdy mam 91 lat.
Szukałem czegoś, co nie pochodzi od ludzi, prawdziwej mocy Boga. W Wielkanoc mieliśmy trzy zjazdy zielonoświątkowe w Londynie. Postanowiłem pójść i nie odejść, dopóki nie otrzymam chrztu w Duchu Świętym! Kazania poranne były tak długie, że nie było czasu, aby się modlić o przyjęcie Ducha Świętego! Podszedłem do tych wielkich mężów Bożych na estradzie i powiedziałem: „Przyszedłem tylko, aby otrzymać ogień, módlcie się za mnie!” Zaprowadzili mnie do małego pokoju, położyli na mnie ręce, ale myślami byli już przy lunchu! Nie otrzymałem Ducha Świętego. Jeden z tych pastorów zobaczył moje serce, otworzył mi Pismo Święte, a potem, gdy się modlił i położył na mnie ręce, było to, jakby dach budynku się podniósł, zobaczyłem Chwałę Boga i poczułem ogień! Ogień Ducha Świętego, moc Boga i Chwała Boża wkroczyły w moje życie! Teraz musiałem zostać ewangelistą! Musiałem głosić Chrystusa i doświadczać Mocy! Ten chrzest był tylko początkiem! Jeśli chcesz być skutecznym w posłudze, MUSISZ być napełniony Duchem Świętym!
I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny. Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować. (w. 17-18): Nasz Bóg zamierza dokonać wielkich rzeczy! Jego moc wzrasta. Biblijnie mówiąc, moc Boga nie może być mniejsza! W czasie narodowej klęski, Joel 2:21 i 23 mówi, „Radujcie się i weselcie, bo Pan zamierza uczynić wielkie rzeczy – w WASZYM narodzie! ... weselcie się i radujcie się w Panu, Bogu waszym; bo wam da deszcz wczesny, a ześle wam deszcz obfity w jesieni i na wiosnę.”(BG) Znam dobrze Izrael: pierwszy deszcz to czas sadzenia nasion, ostatni deszcz jest tuż przed zbiorami i jest większy niż pierwszy – dlatego wierzę, że teraz żyjemy w nowy Dzień Pięćdziesiątnicy (zbiorów)! Kiedy kościół narodził się w dniu Pięćdziesiątnicy, narodził się w ogniu! A przed powrotem Jezusa, będziemy mieli kolejny, większy chrzest w ogniu!
Jeśli wierzymy, że żyjemy w ostatnich dniach, desperacko potrzebujemy Ducha Świętego! Pierwszym powodem, dla którego otrzymałem Ducha Świętego, było to, że wiedziałem, że muszę głosić Ewangelię – owocującą zmienionymi życiami, duszami zbawionymi do Królestwa!
Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie; (w. 22): Piotr odważnie głosił o Jezusie, jego ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu, ogłaszając Go zarówno Panem, jak i Mesjaszem. Jego słowa przeszyły serca wielu z tłumu, i około trzech tysięcy osób nawróciło się i zostało ochrzczonych tego dnia.
Trwali oni w nauce apostołów, w społeczności, w łamaniu chleba i w modlitwach. I strach ogarnął każdą duszę, gdyż wiele znaków i cudów działo się przez apostołów. (w. 42-43): Wierzący trwali w nauce apostołów, wspólnocie, łamaniu chleba i modlitwie. Dzielili się wszystkim, co mieli, a przez apostołów dokonywano cudów i znaków. Społeczność rosła codziennie, a oni wspólnie chwalili Boga, znajdując łaskę u wszystkich ludzi.
Ten rozdział jest znaczącym momentem w historii wczesnego kościoła, ponieważ opisuje napełnienie uczniów Duchem Świętym i narodziny chrześcijańskiego kościoła poprzez głoszenie Ewangelii.