Mądrość zaś, która jest z góry, jest przede wszystkim czysta, następnie pokojowo usposobiona, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, bezstronna i nieobłudna. A owoc sprawiedliwości jest siany w pokoju przez tych, którzy czynią pokój. (Jakub 3,17-18)
Niech niewielu z was zostaje nauczycielami, moi bracia, gdyż wiecie, że czeka nas surowszy sąd. (w1): Nauczyciele Biblii i wszyscy ci, którzy służą, będą sądzeni surowiej. Ludzie podążają za swoimi liderami, czy to w rządzie, kulturze czy w religii; my, którzy jesteśmy liderami, musimy bardzo uważać, dokąd prowadzimy ludzi. Wiele lat temu podróżowałem dużo z amerykańskim kaznodzieją o imieniu Lester Sumrall; pewnego razu powiedział mi, ile chrześcijańskich liderów na końcu swojego życia rozprasza się i oddala od Prawdy Pisma. Jeśli pragniesz być liderem, będziesz wpływał na tych, którzy cię podążają, dlatego bądź ostrożny, aby dokładnie podążać za Pismem Świętym.
Weźmy za przykład statki. Choć są tak wielkie i napędzane gwałtownymi wichrami, jednak kieruje nimi niewielki ster w stronę, w którą chce sternik. Tak też język jest małym organem, lecz bardzo się przechwala. Jakże wielki las zapala mały ogień! Język to niewielka część ciała, ale robi wielkie przechwałki. Pomyśl, ile wielkich lasów zapala się od niewielkiego iskierki (v4-5): Musimy być tak ostrożni w wyborze kierunku. Jeśli odpowiadamy na niewłaściwe głosy, jesteśmy w niebezpieczeństwie skrętu w złą stronę. Łatwo jest używać języka w niewłaściwy sposób; wiele wielkich pożarów lasów zaczyna się od czegoś małego, tak samo jest z naszym językiem, wiele związków rozpada się z powodu nieostrożnej uwagi.
Językiem chwalimy naszego Pana i Ojca, a jednocześnie przeklinamy ludzi, którzy są stworzeni na obraz Boży. Z tych samych ust wychodzi chwała i przekleństwo. Bracia i siostry, nie powinno tak być (v9-10): Nasze słowa są odzwierciedleniem naszych tajnych myśli (Łukasz 6:45); łatwo jest publicznie chwalić Boga, jednocześnie potajemnie gardząc naszym chrześcijańskim bratem, ale to nie podoba się Bogu. Nasze słowa, myśli i działania muszą być zgodne, aby były miłe w oczach Boga. „Niech będą ci miłe słowa moich ust i rozmyślanie mego serca,” (Psalm 19,14).
Kto spośród was jest mądry i rozumny? Niech to pokaże przez swoje dobre życie, przez czyny czynione w pokorze wynikającej z mądrości (v13): Pokaż swoją mądrość poprzez sposób, w jaki żyjesz. Nie mów tylko, że wierzysz w Boga, pozwól, aby twoje czyny były demonstracją twojej wiary w Niego. Nasze życia powinny być pełne owoców Ducha: miłości, radości, pokoju, cierpliwości, życzliwości, dobroci, wierności, łagodności i umiaru. Jeśli siejemy niezgodę, zbierzemy złe plony, ale jeśli siejemy dla Ducha, zbierzemy plon sprawiedliwości.