I stało się, że gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł obszedł okolice wyżej położone i dotarł do Efezu. I znalazłszy tam niektórych uczniów; Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście?
A oni mu odpowiedzieli: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty.
Wtedy zapytał ich: W czym więc byliście ochrzczeni?
A oni odpowiedzieli: W chrzcie Jana.
Paweł zaś powiedział: Jan chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to znaczy w Jezusa Chrystusa. Gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. Wszystkich mężczyzn było około dwunastu. (Dzieje Apostolskie 19,1-7)
Apollos przebywa teraz w Koryncie (Dz 18,27); W Dziejach Apostolskich 19,1 Paweł jest w Efezie, gdzie spotyka nowych nawróconych, którzy nie słyszeli nawet o Duchu Świętym. Prawdopodobnie wynika to z działalności Apollosa, który nie wiedział, co wydarzyło się w dniu Pięćdziesiątnicy; chrzcił tylko tak, jak Jan i głosił tę samą wiadomość co Jan. Paweł wyjaśnił Ewangelię i ochrzcił ich w imię Jezusa. Natychmiast Duch Święty zstąpił na nich. Chrzest niemowląt nie wystarczy - przeczytaj Rzymian 6,1-14 - jesteśmy ochrzczeni w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa przez pełne zanurzenie w wodzie, kiedy uwierzysz.
Przyjrzyjmy się, co ten chrzest w wodzie symbolizuje. Dosłownie oznacza to być pogrzebanym, tak jak kiedy umierasz! Zobacz Kolosan 2,12 - pogrzebani z Chrystusem w chrzcie i wzbudzeni z Nim przez wiarę. Jest to wyraźny symbol śmierci całego twojego przeszłego życia, pogrzebanego w wodzie. Potem, tak jak Chrystus Jezus powstał z grobu i ze śmierci, tak my mamy powstać z Nim, „przez wiarę”, z wody. Był to ten sam niezwykły krok wiary dla Jezusa, który umarł w absolutnej wierze, że zostanie wskrzeszony po trzech dniach. Nasz chrzest musi być demonstracją tej samej wiary.
W Kościele istnieją różne tradycje. Jedną z nich jest chrzest niemowląt przez pokropienie. To nie może spełnić Dz 2,38, które wymaga najpierw pokuty. Jak niemowlę lub nawet dziecko bez świadomości grzechu może pokutować? Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na Mateusza 3. Kiedy Jan nie chciał ochrzcić Jezusa, Jezus go upomniał, mówiąc: „tak bowiem przystoi nam wypełnić wszelką sprawiedliwość”. Natychmiast potem znajdujemy, że obaj weszli do rzeki Jordan, co potwierdza przez implikację i przez użyte słowo, że Jezus nie był pokropiony, ale raczej zanurzony. Biblia pokazuje, że nasz chrzest w wodzie symbolizuje śmierć, jak więc pokropienie może to symbolizować?
Paweł wszedł do synagogi i przemawiał tam śmiało przez trzy miesiące, przekonująco rozprawiając o królestwie Bożym (w. 8): Paweł głosił Królestwo Boże w synagodze przez trzy miesiące; po sporze przeniósł się do szkoły Tyrannusa, gdzie głosił codziennie. Jest to pierwszy zapis o Pawle głoszącym w wynajętym budynku, „To trwało dwa lata, tak że wszyscy Żydzi i Grecy, którzy mieszkali w prowincji Azji, usłyszeli słowo Pana” (w. 10).
A Bóg dokonywał niezwykłych cudów przez ręce Pawła; Tak że nawet chustki albo przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ich opuszczały i wychodziły z nich złe duchy.
A niektórzy wędrowni żydowscy egzorcyści ważyli się wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złe duchy, mówiąc: Zaklinamy was przez Jezusa, którego głosi Paweł. Robiło tak siedmiu synów pewnego Żyda, imieniem Skewas, który był naczelnikiem kapłanów. Zły duch im odpowiedział: Znam Jezusa i wiem, kim jest Paweł, ale wy coście za jedni?
Wiele lat temu posługiwałem na Syberii. Pamiętałem, że nasz pastor z Błagowieszczeńska powiedział nam, że miasto, w którym byliśmy, znajduje się w tzw. „Dolinie śmierci”. Takie jest faktyczne znaczenie jego nazwy. Historia mówi, że chociaż miasto było stosunkowo nowe, to miejsce było znane od wieków jako miejsce, gdzie ludzie i zwierzęta przychodzili, by umrzeć. Oczywiście, w tym obszarze panował potężny duch. Tania wyraźnie została opętana przez złego ducha. Potrafiła mówić w innym języku, jakby „mówiąc językami”, gdy demon się ujawniał, i rozpoznawała oraz mówiła po angielsku. Kiedy zaczęliśmy się modlić, dołączył do nas pastor Gorbaczow i starsi członkowie jego zespołu, a także nasi wstawiennicy i miejscowy pastor.
Ten duch miał bardzo silną kontrolę nad kobietą. Kiedy przemówiłem do niego, rozkazując, aby odszedł w imię Jezusa, Tania powiedziała, że jest żoną szatana. Odkryliśmy, że jej babcia i ciotka były zaangażowane w czary, a nawet jej czternastoletnia córka chciała być czarownicą.
Duch przemówił do mnie po angielsku, mówiąc: „Wiem, kim jesteś”, ale kiedy pastor zaczął się modlić, zapytał, kim on jest. Nagle ponownie przejął kontrolę nad kobietą i zaczął nią tańczyć, potem wprowadził ją w wirujący rytuał, jakby próbując rzucić na nas zaklęcia. Ponownie rozkazałem, aby odszedł, tym razem mówiąc, że jeśli odmówi, rzucę go w ognie piekielne. Nagle odpowiedział przeraźliwym krzykiem: „Wszystko, tylko nie to, wszystko, tylko nie to, nie wysyłaj mnie tam!” Tania wtedy powiedziała: „Duch odejdzie, jeśli tylko przyprowadzisz moją córkę tutaj.” Diabelskie plany względem młodej dziewczyny były przerażająco oczywiste i odmówiliśmy. Ponownie przejęliśmy autorytet w imieniu Jezusa, rozkazując mu wyjść, co ostatecznie uczynił, ale dopiero po ciężkiej walce, która trwała po nabożeństwie tej nocy i do wczesnych godzin porannych.
Największą trudność mieliśmy z przekonaniem członków lokalnego kościoła, że Tania jest wolna. Czasami jesteśmy tak bardzo pod wrażeniem obecnych nauk na temat demonów, że wprowadza się strach, i jesteśmy niemal kuszeni, aby odejść od naszej prostej wiary w Chrystusa. W Nim jesteśmy nowym stworzeniem, stare przeminęło - 2 Koryntian 5,17. Przesadne skupienie się na demonach było czasami przeszkodą w kilku kościołach, które odwiedziliśmy, oraz źródłem strachu i zniewolenia dla nowych wierzących.
„Dowiedzieli się o tym wszyscy, zarówno Żydzi, jak i Grecy, którzy mieszkali w Efezie. A na nich wszystkich padł strach i było uwielbione imię Pana Jezusa. Wielu też tych, którzy uwierzyli, przychodziło i wyznawało, i ujawniało swoje uczynki. I wielu z tych, którzy się zajmowali sztukami magicznymi, znosiło księgi i paliło je wobec wszystkich. Obliczono ich wartość i stwierdzono, że wynosi pięćdziesiąt tysięcy srebrników. Tak potężnie rosło i umacniało się słowo Pańskie.” (Dzieje Apostolskie 19,17-20)